OYUN OYNAMAYI BİLEN ANNE BABA ARANIYOR!

Karnımın açlığı oyun söz konusu olduğunda bekleyebilir! Çünkü büyümek için sizin sandığınız gibi sadece yemeğe ihtiyacım yok, oyuna da ihtiyacım var. Küçükken bunu çoğu zaman kendi başıma uzun süre yapamıyorum ama uzun süre oyun oynamak istiyorum. Senin önem verdiğin yemek ve uyku kadar önemli benim için. Ama siz bir türlü oynamayı beceremiyorsunuz. Bak çok ısrarlıyım bu konuda. Benim dünyayı anlama yolum bu ve bu yolda bana eşlik etmen gerekiyor. Her düştüğümde beni kaldırmayabilirsin, bazen yemek öğünlerini atlayabilirsin, hatta kirli giysimle tüm gün pasaklı gezebilirim, ancak oyun oynamadan yaşayamam! Gerçek hayatta yeni tanıştığım tüm durumları oyunlarımda tekrar ederek öğreniyorum. Ne olur biraz oyun oynamayı öğren ve bana eşlik et. Benim mutlu bir çocuk olmamı eminim istiyorsun. Bak işte bende sana bunun sırrını veriyorum: Dön kendi çocukluğuna, odaklan o döneme ve çocukken senin için nelerin önemli olduğunu hatırla! Bir kelebeği görmek,  bir kedinin süt içmesini izlemek, çöp kamyonuna çöplerin nasıl konulduğuna bakmak ya da koltuktan koltuğa atlama denemeleri bu yaşta sadece benim için heyecan verici değildir. Sana çok basit gelen eski şeyler benim için keşfedilecek yeni deneyimler demek.  Benimle çevrende olan biten her şeyi yeniden tanımlayabilirsin. Ruhunu serbest bırak! Yapabilirsin değil mi? Eminim biraz çocukluk kırıntıların içinde gezinmeye başlayacak. Şimdi onu tüm hayatına yay! Oh! Mis gibi…

Uz. Psk. Seyhan Çelikkıran