BEBEKLİK VE ERKEN ÇOCUKLUK DÖNEMİNDE GÖRÜLEN YEME BOZUKLUKLARI

Annelerin, çocuklarının yemek yemediğinden ya da az yediğinden yakınması çok sık karşılaşılan bir durumdur. Ancak, bu yakınma ile başvuran ailelerin çoğunun çocuğunda kilo normal ya da normale yakındır. Bebeklikte ve erken çocuklukta yeme sorununun bir psikiyatrik bozukluk olarak kabul edilmesi için çocuğun fiziksel gelişiminin duraklaması ya da kilosunun beklenen ortalamadan çok düşük olması gerekir. Ancak, çocuğun kilo sorunu yoksa bile bu yakınma ile başvurulması, anne-bebek arasındaki ilişkide bir zorlanmaya işaret eder. Çocuğun kilolu olmasının bir annelik başarısı olarak görüldüğü toplumlarda yemekle ilgili çatışmalar yaygındır.

Çocukta kilo alamama ile sonuçlanan yeme bozukluklarının birçok nedeni olabilir. Bu yüzden öncelikle ayrıntılı bir fiziksel muayene yapılması ve çocuğun gelişimini engelleyen bir bedensel hastalık varsa saptanması gereklidir. Bedensel bir hastalığın bulunmadığı durumlarda anne ve bebek arasındaki ilişki, yemek yedirme tutumları üzerinde durulur. Annedeki ruhsal sorunlar, anne ve bebeğin dış dünyadan uzak yalnız uzun saatler geçirmesi, eşler arası ilişkideki problemler, annenin kontrolcü ya da aceleci yapısı bazen de iş yoğunluğu nedeniyle yedirme işlemi sırasındaki zorlayıcı ve sinirli tutumları bebek anne arasındaki yeme ilişkisinin bozulmasına neden olabilir. Bazen sorun bebeğin yorulan halsiz ya da aşırı hareketli, huzursuz bir yapıda olması olabilir. Bu tür durumlarda yemek saatleri her iki taraf içinde git gide zor geçmeye başlar. Yemek zamanlarında hem anne hem de bebek daha gergin ve endişeli olurlar. Karşılıklı yükselen kaygı ve gerginlik bir kısır döngüye neden olur. Bebekte gelişimsel yavaşlama ile seyreden ciddi bir yeme bozukluğu tablosu mutlaka profesyonel yardım almayı gerektirir.

Bebekte gelişimsel yavaşlama olmadığı halde annenin bu konuda kaygıları varsa bu kaygının altında yatan nedenlerin anlaşılması önemlidir. Yemek saatleri savaş durumu gibi algılanmamalıdır. Annenin endişelerini yatıştırmak için destek alınması gerekebilir. Annenin yemeğe yatırımı çocuğun yemekten kaçınmasına yol açabilmektedir.