ÇOCUĞUN GÖZÜNDEN KARMAŞALAR SERİSİ

ANNEMLE ANNEANNEMİN DERDİ NE?

Uz. Psk. Seyhan ÇELİKKIRAN

 Annemi anneannem yetiştirmiş ve yetiştirirken kendi ruhunun bazı sıkıntılı noktalarını ona satmış. Benim annem de bu satın aldıklarına biraz daha eğitim katarak harmanlamış ve daha iyi olmuş (bazen belki öyle de olmayabilir). Şimdi ben ikisiyle büyüyorum. Birbirlerine satıyorlar beni, kullanıyorlar beni ve kullanılmamış olarak geri istiyorlar. Annemin modifiyesini anneannem beğenmiyor, anneanneminkini de annem. Sürekli beni yetiştirmekle ilgili, bana ne yedirilecek, temizliğim nasıl olacak gibi konularda atletizmciler gibi yarışıyorlar. Bu arada benim ne durumda olduğum konusunda çok şey söyleseler de bir şey bildikleri yok. Anladım aranızda geçmişten gelen gizli bir husumet var. Dışarıya kendinizi iyi anlaşan iki insan gibi sunuyorsunuz -ki yakın arkadaşlarınız gıybetlerinize bir miktar şahit- ama benim günahım ne? Kendi sorununuzu kartlarınızı açık oynayarak ve direkt kendi üzerinizden yaşayın yahu! Hep ben, hep ben! Yoruldum, bıktım kısacık ahir ömrümde! Tamam ikinizi de seviyorum, büyüme sürecimde hijyen, beslenme, ilgi, şefkat ne varsa veriyorsunuz ama ne olur denge! Biraz da beni düşünün ve kozları paylaşma olayını benim üzerimden yaşamayın. Ay bir de şu yemek olayı yok mu, esas fırtına onda kopuyor. Biriniz överken diğeri onu hemen mahvediyor. Örnek mi vereyim? Dur bir dakika! Evet aklıma geldi. Şimdi ben tam bütün köfteyi bitirmek üzereyim biriniz “Bravo” derken diğeriniz “Hepsi bitecek ama” diyor. Şeytan diyor ki son lokmayla birlikte hepsini kus üzerlerine.  Ya bir övgü almışken diğeriniz gidip başka işle uğraşın, şimdi niye başka mesajla kafamı karıştırıp delirtiyorsunuz. Ama olmaz, biri bravo dediyse öteki mutlaka farklı noktayı vurgulayacak. Dürüst olun, birbirinizle iş paylaşımı yapın, kurumsal şirketler gibi. Birbirinizin alanına girmeyin, hakkında da konuşmayın. Olgunlaşın biraz. İkiniz de bana ayrı şeyler dayatmayın, birbirinize de dayatmayın. Bana da erken yaşta “Batsın bu dünya!” dedirtmeyin.