ÇOCUKLA OYUN OYNAMANIN ÖNEMİ

Anne baba olmak demek, bir çocuğu dünyaya getirmek ile alınan isimdir sadece. Anne ve baba olmanın içini doldurmak ise esas meseledir. Çocuğu yedirmek, giydirmek ve korumak, arada başını okşamak sağlıklı bir birey yetiştirmek için yeterli değildir. Özellikle ilkokul öncesi dönemde yemek gibi ihtiyaçtır oyun.

Oyun hiç bilmediği dünyayı tanıma, yeni bilgiler öğrenme ve anlamlandırmadır. Onunla oynamak sevgi ve şefkati göstermenin yoludur. Oyun oynamak hem zekâ hem de ruhsal gelişim için hayatidir. Bu etkinlik ilk yakınlık kurduğu anne, baba ya da kardeşle olursa en sağlıklı gelişim sağlanır.

Her oyun geleceğine açılan bir kapıdır. Geleceğe dair yapbozun parçaları gibidir; hayatı tanımladığı. Çocuk büyürken kendisini geliştirmek, düşünmeyi öğrenmek ve değerli olduğunu hissetmek için oyununa eşlik eden ebeveynler ister. Ancak bu demek değildir ki, mutlaka her oyununu sizinle oynasın. Tabii ki kendi başına oyun kurma ve sürdürme becerisi de kazanması gerekli. Bunu kazanması için özellikle ilk üç yılda oyunların çoğunda eşlik edilmesini bekler.

Oyun konusunda hayal kırıklıkları yaşayan, onun için hayati önem taşıyan bu etkinlikler sunulmayan çocuklar bir yönüyle yetersiz büyürler. Bu da ruhsal gelişimde kendini gösterir.

Seyhan Çelikkıran